فرهنگ وپائولو کوئیلو و بنیامین

نمی دونم تا حالا یک کوه یخ شناور در اقیانوس دیدین؟ من هم والا ندیده ام تا الان که اینجا پیش شمام! ولی شنیده ام که فقط یک دهم کوه یخی بیرون از آبه و نه دهمش زیر آب... این درست همون چیزیه که به نظر من میشه به فرهنگ تشبیهش کرد.

فقط قسمت کوچکی از فرهنگ هر ملتی قابل رویت است. مثلا فرض کن هنرهای سنتی ؛ موسیقی؛ رقص؛ ادبیات؛لباس و یا غذاهایی است که می خورند. ولی آن قسمت خیلی مهم ماجرا که خیلی به چشم هم دیده نمی شود اعتقادات و ارزشها  و الگوها و تفکرات یک ملت است.

الان که چند خط بالا رو نوشتم راستش فکر کردم اول باید فرهنگ رو تعریف می کردم بعد می رفتم سراغ کوه یخ و اینا...از بچگی حرفا رو از وسط شروع می کردم:)اصلا به نظر شما فرهنگ چیه؟ اعتقادات ما؟ بینش و دریچه ای که از اون به جهان نگاه می کنیم؟ مجموعه دانش و هنر و اعتقادات و رفتارما؟ یا همه این چیزا وابسته به فرهنگه و فرهنگ خودش چیزی جز همه اینهاست؟به هر حال من که فکر می کنم  وقتی که به کشوری در دورترین نقطه ممکن نسبت به وطنت - و طبعا دورترین فرهنگ ممکن به آنچه داشته ای-  مهاجرت کنی ممکن است بعد از چند سال زبانشان را متوجه بشی؛ غذاهاشونو بخوری ؛ لباست فرقی با آنها نکند ولی آن ته ته ذهن آدم که مربوط می شود به آنچه واقعا اعتقاد داری سخته که تغییر بکنه.اولها آدم فقط مشاهده می کنه(Observation) . به تفاوتها و شباهتها آگاه میشه و از نزدیک لمسشون می کنه ولی هنوز کاری نمی کنه؛ بعد ممکنه در مرحله ای قرار بگیره که بعضی چیزها رو تقلید کنه و بخواد امتحانشون کنه (Imitation) -مثل من که اولها می گفتم اه موی سگ... اه توی خونه سگ... اخ اگه بمیرم سگ تو خونه راه نمی دم... و الان دارم کم کم بهش فکر می کنم و فکر می کنم حس داشتن یک موجود گرم و نرم که بهت احتیاج داره و دوستش داری و می شود لمسش کرد نباید چیز بدی باشد-  مرحله بعدی جاگیری بیشتر عادتها و تقلیدها در زندگی است دیگه فقط یه امتحان نیست (Reinforcement) -اینجوری آدم به خلاف کشیده میشه ها:)- و بعد اگه واقعا اون عادتها بره در عمق وجود و باطن آدم (Internalization) البته اگههههه بره! به نظر من شاید بیش از یک نسل طول بکشه. شاید مراحل دیگه ای هم داشته باشه که من تا همینجاشو می دونم.تورو خدا نگید که یه مهاجر بااااااید فرهنگشو نگه داره و اینا!!! بالاخره آدم تاثیر می گیره ! و خواه ناخواه تغییر می کنه. سنگ هم  به سنگیش تو هر محیطی بنا به اینکه چه به سرش بیاد شکلش عوض میشه. اونجا که رودخونه می غلطوندش گرد و نرم میشه ...اونجا که با بهمن حرکت می کنه لبه هاش تیز میشه... اونجا که رسوب روش میاد مدفون میشه... دیگه ما که آدمیم !

پ.ن.1 بنیامین یه آهنگی داره: حالم بده حالم بده... از زبون یه روبوت می خونه که عاشق شده . بیچاره  هم قلبش از آهنه و نمی تونه گریه کنه و هم درجه تبش روی هزار وسیصده!!!  بعد هم میگه شاید به چشم تو این تب فقط یه عدده!!!! چند وقته دیگه درجه هوا رو نگاه هم نمی کنم اگه هم نگاه کنم و بگم مثلا منهای فلان قدر می دونم که به چشم تو فقط یه عدده! چه می دونی اون فلان قدر یعنی چی آخه !!!

پ.ن.2 شایای عزیز این مطلب منو لینک کرده و کلی چیزهای جالب توی این پستش نوشته. مرسییی

پ.ن.3 کتابهای  پائولو کوئیلو رو یکی برام ایمیل کرد :) همشو یه جا و همه ترجمه فارسی. اینجا میزارم اگه دوست دارین بخونید. شنیدم این کتابها تو ایران ممنوع شده!!! آخهههه بابا اینا پرخواننده ترین کتابای دنیاست به قرآن!!

بعد نوشت: الان فهمیدم پائولو کوئیلو به خاطر اینکه در ایران کتابهاش ممنوع شده همه ترجمه های فارسیشو تو سایتش گذاشته. ممنونم:) شما می دونید که چقدر دوست داشتم زهیر رو بخونم.

منبع عکس