نسل من با دلتنگی هایش چه کرد؟

صحنه اول: در کش و قوس آخرین روزهای قبل از ترک وطن؛ نمی دونم کدوم شیر پاک خورده ای گفته بود "هرچی کار پزشکی دارین انجام بدین" ما که کار پزشکی نداشتیم گفتیم همینجوری بریم یه آزمایش خون بدیم و بعد هم در جریان تخلیه خونه و شیر تو شیر شدن همه زندگیمون برگه رسید آزمایشگاه گم شد! رفتم آزمایشگاه(بیمارستان آتیه شهرک غرب) و جریان رو گفتم و خواهش کردم نتیجه آزمایش رو برام پیدا کنه! طرف گفت ببین چه تحفه هایی رو کانادا داره می پذیره!!!  ما که هیچی نگفتیم ولی بعدها فهمیدیم جاهایی در دنیا هست که نتیجه آزمایش بدون خواهش و رفت و آمد مریض خودش اتو ماتیک بره پیش پزشک معالج؛ میشه از طرف دکتر خودشون چنانچه لازم باشه بهت زنگ بزنن و بگن بیا دکتر؛ میشه از طرف آزمایشگاه زنگ بزنن و بگن موقع چکاپ سالیانه توست کی وقت داری بیای....

صحنه دوم: آزمونی شامل زبان انگلیسی و هوش برای کارشناسی ارشد مدیریت برای مهندسین در محل کارت برپا می شود.سومین بالاترین رتبه رو داری. قبولی منوط به مصاحبه عقیدتی است. مصاحبه می شوی و رد می شوی. از همان اول که باهات شروع به صحبت می کنند می توانی از چهره های نه چندان دوستانه شان بفهمی که پذیرفته نیستی با معیارهای آنها. دلت می خواهد حرفت را بگویی و بروی: می گویی امروز که میامدم گیاهی را دیدم که از لابلای سنگها رشد کرده بود و بیرون آمده بود؛ من همان گیاهم که عاقبت با همه سختی ها و موانعی که برایم هست رشد خواهم کرد و او گفت: آن چه آنجا دیدی علف هرزی بوده احتمالا... و نگاه با لبخندی به قیافه های  دو نفر منحوس تر از خودش که  آنها هم برای گزینش آنجا هستند می کند و به خیال خود از این حاضر جوابی خود سخت مسرور می شود.

صحنه سوم : حالا بزن به صحرای کربلا... وطن! اینقدر برایت مهم بودیم که رفتنمان را هم نفهمیدی... جای خالی مان را هم ندیدی... هر آنچه که بخشیدی بهمان بهت پس دادیم و وقتی چشم باز کردیم دیدیم که آدمی شده ایم که هیچ چیز ندارد. هیچ چیز برای باختن. حالا چرا با دلتنگیت آزارمان می دهی؟

پ.ن.اول: وقتی می گفتم شمال کجاست؟ جلوی دامنش را می کشید روی کوههای البرز؛ می گفت این شمال...
بعد دامنش را می انداخت روی آبهای خلیج فارس؛ این هم جنوب....
 طرف راست دامنش را می کشید روی صورت  خورشید و می گفت: این مشرق. 
و مغرب هم...
سمت چپ دامنش بود که می رسید به کوهستانهای ابری و دلتنگی...(ناهید کبیری)

پ.ن.دوم:  بیا و فراموش کن همه آنها را . عکسها را ببین ! پارک حفاظت شده بنف در جنوب غربی آلبرتا که الان وطن ماست.(تابستون سال گذشته)

ببار باران ببار... الان هوای تهرون رو دیدم بارونی بود خیلی ذوق کردم.