۱۳۸۹ بهمن ۱۷, یکشنبه

سایت کتابخوانی بچه ها در کانادا - آلبرتا


خیلی از خانواده هایی که بچه مدرسه ای دارند ممکنه سیستم آموزشی کانادا رو با ایران مقایسه کنند و این یکی از عقاید متداول ایرانیان است که : سطح سواد در مدرسه های اینجا پایین تر است! احتمالا کسانی که این عقیده را دارند هنوز همان حفظ کردن بی هدف مطالب و ده بارمشق نوشتن بچه ها از روی یک متن تکراری و حجم زیاد کتابهای "اجباری"  منظورشونه که باید بگیم نخیر اینجا از این خبرها نیست. اینجا حتی کتاب مرجعی را آموزش و پرورش برای هر کلاس معرفی نمی کند. این معلم است که منابع آموزشی را تعیین می کند و بچه ها مطالعه آزاد بیشتری نسبت به بچه های ایران دارند. مثلا در مدرسه های ابتدایی  هر کتابی که بچه ها مطالعه می کنند در سایت اینترنتی ثبت می شود. بچه ها بعد از خوندن هر کتاب به سوالاتی در مورد اون کتاب در همان سایت پاسخ می دهند و امتیاز آنها ثبت می شود. (هر کتاب امتیاز خاص خودش را دارد) سطح کتاب و کلمات جدیدی که در آن کتاب یاد گرفته اند ثبت می شود.اینطوری منابع برای تقویت "خواندن "بچه ها توسط خودشان تعیین می شود نه کتابهای کلیشه ای با محتوای خاص. این کتابخوانی در اصل جزیی از برنامه درسی بچه هاست و با کتابخوانی در اوقات فراغت متفاوت است. برای دیدن وضعیت بچه ها از نظر کتابخوانی خود بچه ؛ پدر و مادر و یا معلم با آدی مخصوص  وارد می شوند متوسط سطح سواد  از نظر مهارت خواندن و امتیازهایش  از خواندن و پاسخ دادن به سوالات کتابها نشان داده می شود. مثلا دختر من به 91.9% از سوالات مربوط به کل کتابهایی که تا حالا خونده درست جواب داده در حالی که سطح انتظار -با توجه به اون کتابها- از سن او 85% بوده و در اصل Above goalمحسوب شده که نشاندهنده بهتر بودنش از سطح متوسط است. آخرین کوییزی که داده و امتیازهایش هم در این صفحه است. می تونی ببینی در هر کتاب بچه چه چیزی خونده و سطح خوندنش  چطوره.  بچه ها به نحوی می توانند کتابهای مورد علاقه شونو به عنوان کتاب درسی بخونند. نه اینکه هی مجبور باشند در مورد کوکب خانم و دهقان فداکار بخوانند و از درس باغچه بان ده بار بنویسند.

* عکس اون سایت کتابخونی رو نتونستم به صورت عکس بیارم و مجبور شدم کپی کنم و نمی دونم چرا اینقدر بزرگ شده و زده همه قالب صفحه رو گرفته. پیدا کردن کامنت  از اون وسط مسطهای سایت کتابخونی شده مثل تستهای هوش مجله های خانواده!!! پیدا کنید؛ کامنت بگذارید و جایزه بگیرید:))
** آقا ما عکس اون سایتها را حذف کردیم. همه صفحه مو گرفته بود !

۱۲ نظر:

Maryam گفت...

.
به نظر من که روش جالبی ...من اصلا دوست دارم بیام از ابتدایی اونجا شروع کنم به درس خوندن...
(:
این نوشته آخرت خیلی خدا بود..جایزه من فراموش نشه
اگه اشتباه نکنم..ایدتوربلاگر..گوشه سمت راستش..یه دکمه داره..برای اینکه بتونی کده های HTMLببینی...می تونی اونو بزنی و سایز عکس تغییر بدی..

مثلا این یکی از کدهای توی صفحه اته...
اون عددها...باید باهم تنظیم باشن..

img alt="" src="https://hosted149.renlearn.com/3215/Images/hc2tabAR.png" width="200" height="150"
------------------
کامنت بلاگر نمی زاره کد HTML.برات کامل بنویسم..هی می گه
Your HTML cannot be accepted: Tag is not allowed: IMG
__________________________


اینم یه سایت فارسی واسه راهنمایی بیشتر..اونجا قشنگ کد نوشته چی برنی..

http://www.neopersia.org/html/imsage_size.xhtml

ناشناس گفت...

مریم خانم عزیز و گرامی
متاسفانه تا آنجایی که بنده میبینم همه ی زندگی و وبلاگتون بخاطر کپی گذاری نمونه ی سایت کتابخانه ی اینترنتی ریخته به هم و یکی دو حرف ابتدای هرجمله ی متن نیز محو شده است. با اینحال مطلب گویا و قابل فهمه و جاداره تشکرخاص داشته باشم که به این موضوع بسیار مهم و قابل تامل، اشاره داشته اید. البته اجازه میخوام بعداً دوباره خدمت برسم و بهتره صبر کنم ببینم جایزه ی منی که پیری شناسنامه ای ام، سوی دو چشامو برده؛ولی با اینحال راه ورود به دل نظرات خونه ی شما رو پیدا کردم چیه؟ بعداً دوباره خدمت میرسم جهت ابراز پاره ای از افاضات.

درود و بدرود تا بعد و به عبارتی فعلاً... راستی یادم رفت بگم صبح بخیر ما رو همراه با اجازه ی حضور مجدد بپذیرید. ارادتمند حمید از قصبه ی میزوری ولایت استکبار جهانی

رحیم گفت...

سلام .
در مورد ادبیات و زبان نمی تون مقایسه کنم چون زبان در دو کشور فرق داره ولی تو ریاضی و فیزیک که تو همه ی دنیا مشترکه ایرانیها سطحشون خیلی از اروپایی ها بالاتر بود .
در مورد سیستم آموزشی کانادا که سیستم آموزش سراسری نداره فکر نکنم زیاد خوب باشه .حالا اگه لشتباه می کنم من رو راهنمایی کنید . در ضمن کانادا تا حالا دانشمندی معروف تحویل دنیا داده یا نه ؟
مرسی .

سیاوش گفت...

سلام
درس خواندن به این روش حتما پر جذبه تر است

ضمنا هنگام پست مطلب اگر روی هر عکس کلیک کنید این امکان را دارید که سایز عکس را در چهار حالت تغییر دهید
برای این کار باید حالت ادیتور جدید را در تنظیمات فعال کرده باشید

مریم گفت...

مریم عزیز
ممنون از راهنمایی هات. من مشکلم درست کردن عکس از صفحه اون سایت بود. چرا گاهی پرینت اسکرین کار نمی کنه؟ برای من اینجوریه! بعد کامپیوترمو عوض کردم و کار کرد برای همین اصلاحش کردم. تا حالا کدها رو عوض نکرده ام امتحان می کنم و نتیجه اش را بهت میگم.

آقا حمید نجبادی
اووه چه عجب از این طرفا؟ مطمئنید راه گم نکردین؟ به قول خودتون می گفتین مرغی ؛ گاوی؛ گوسفندی قربونی می کردیم!و یا بزار بگم" بچه بدو برو دم در رو یه آب و جارو بکن استاد تشریف آوردند".
بازم تشکر می کنم که وسط اون آشفته بازاری که تو این صفحه درست شده بود لطف کردین و کامنت رو پیدا کردین:) الان صفحه رو یه کمی اصلاحش کردم. جایزه؟ نخیر شما اول غیبتها رو موجه کنید بعد بیایین دفتر جایزه تونو بگیرید.

رحیم عزیز
تو ایران یه عده بچه تیز هوش رو یک سال-و شاید بیشتر- آموزش می دهند در حد دانشگاه بعد می برند المپیاد های جهانی...من خودم تیز هوش نبودم و مطمئنم بچه هایم هم چنین هستند و فکر می کنم موفق بودن یک نظام آموزشی به خاطر موفق شدن اون تعداد کم تیز هوش نیست! اگر از دانش آموزهای متوسط آدمهای موفق بسازه شرطه. در مورد اینکه بچه ها مجبورند حجم بسیار زیادی از حفظیات و فیزیک و شیمی و ریاضی رو در ایران بخونند حرفی نیست ولی این دلیل بر بهتر بودن نظام آموزشی ایران نیست به هیچ وجه. اتفاقا نقطه ضعفشه. بچه ها مهارتهای اجتماعی؛ اعتماد به نفس و کارهای گروهی رو اصلا در مدارس ایران یاد نمی گیرند. نمی دونم منظورت از دانشمند چیه... من به خاطر درسی که می خونم از طریق کالج به اغلب ژورنالها و مجلات معتبر علمی که مقالاتشون معتبره و در مورد همه فیلدها هم مقاله داشت دسترسی داشتم بیش از نود درصد( و شاید بیشتر) مقالات از کانادا و آمریکاست. توجه داشته باش که کانادا یک کشور سی میلیونی است که در کنار یک کشور سیصد و پنجاه میلیون نفری(آمریکا) قرار گرفته ولی شبیهترین کشورها از نظر نظام آموزشی هستند. من میگم نظام آموزشی اینها بهتر است چون به جای اینکه سالها بچه ها روی تشکی از میخ بخوابانند و "فیزیک و ریاضی" در مغزشان کنند در نهایت فارغ التحصیل های بهتری از دانشگاه دارند.

دکتر سیاوش عزیز
ممنونم از راهنماییتون. بله الان صفحه من جوری هست که سایز عکسها رو تغییر بدهم...مشکل من اینجا بود که نمی تونستم عکس بسازم از اون صفحه سایت. با پرینت اسکرین این کار رو می خواستم انجام بدم که نمی دونم چرا با این لپ تاپم نمی شد. کامپیوترمو عوض کردم شد و اصلاحش کردم.

نرگس گفت...

چقدر دلم می خواد دخترم تو یه همچین محیطی درس بخونه و از زندگیش لذت ببره . به نظر من این روش میتونه به خلاقیت بچه ها کمک کنه .

مریم گفت...

نرگس جان
بچه ها خیلی به مدرسه علاقه دارند. یکیش شاید اینه که به علایق شخصی همه احترام گذاشته میشه و زیاد سعی در تزریق عقاید خاص و کلیشه ای ندارند. انتخاب منابع درسی بنا به دلخواه یه جور آزادیه.

سان شاین گفت...

سلام خانم گل چطوری ؟ خدا مرگم بده و ناراحتی دوستامو خصوصا دوست گلی مثل تو را نبینم . عزیزم اگه امکانش هست تلفنت را بده که من هم صدات را بشوم هم تلفنی با هم حرف بزنیم که کدورتها برطرف شه . من منتظرم تلفنت را برام بفرستی .
سان شاین

رینا گفت...

خیلی جالب بود برای من مریم جون.برای منی که یک پسر همسن دختر تو دارم و اینجا باید در 5 تا کتاب مختلف قران و دینی و اجتماعی و هدیهای آسمانی و عربی بخونه که همشون قران هستند و حتی تاریخ هم کلا شده از مبدا هجرت رسول و ما ایرانی ها خودمون تاریخ نداریم.واقعا فاجعه است.پسر من و تمام دوستانی که دارم همیشه از وضعیت دروسشان ناراضی هستند و به اجبار درس میحوانند.خدا را شکر که بچه های شما در آرامش هستند.انشاالله بزودی ما هم از شر این وضعیت راحت بشیم.

چنگ گفت...

سلام مریم جان
آقای رحیم راست میگه.ما اینجا توی ایران آموزش خوبی داریم...برای مثال من خودم سال اول دبیرستان ، دور از جونتون یک معلم عربی داشتم که روش آموزش متفاوتی داشت ..ایشان کاری به کتاب مشخص عربی کلاس اول نداشت بلکه ما را مجبور به خرید وخواندن سه جلد کتاب قطور و گران و بسیار "عربی" به نام زبان قرآن نمود و باعث شد از آن زمان از زبان عربی برای همیشه کاملا متنفر شوم....

ناشناس گفت...

مریم خانم
سخت نگیرید.... باور کن همین دور و برا بودم. فقط ردی ازم نبود وگرنه بنده ارادتمند همه ی دوستان و بخصوص پیشکسوتان گرامی ام هستم. هرچه هست شما هم لطفاً به سبک همین خارجکی ها سخت نگیرید و همین که بنده ی کمترین از نبودم سخت شرمنده ناکم؛ غیبت هامون رو مجاز کنید تا یه وقت از آموزش گریزون نشیم؟ قول میدم که بیشتر خدمتتون باشم.

در مورد آموزش در خارجه هم همانطور که خودتون فرموده اید بیشتر براساس موارد کاربردی است تا فقط حفظیاتی که بجز مشغول و پر کردن ذهن هیچ فایده ی دیگری ندارد. هرچه هست یادمه که هروقت دخترم از مدرسه میامد... زبونمون مو در میآورد و خودمون هم پا به پای بچه!!! مشق مینوشتیم تا او تکالیفش رو انجام بده و آخرالامر هم با رفتارهای غلط معلماش، بچه هرروز از مدرسه و درس گریزون تر میشد که بیا و ببین.

امـّا از وقتی که اومدیم خارجه؛ کارمون برعکس شده و اینبار باید بچه رو به زور از مدرسه بکشونیم خونه. ساعتهای رسمی مدرسه اش هیچ، هر روز تا دو یا سه ساعت بیشتر میمونه تا ضمن انجام تکالیفش زیر نظر معملهاشون؛ در انجام کلاسهای هنری و تربیتی شرکت کنه. هرچه هست تمام وظایف و تکالیفش رو توی همون مدرسه انجام میده و هم روح خودش راحت و هم ما رو آسوده میکنه که بهش اجازه بدیم هرچی میخواد بشینه پای تلویزیون و دیدن برنامه ی کودک. در تعجبم که کجای سیستم آموزشی ما غلط بوده که اونطور دانش آموز از مدرسه گریزون میشد و اینجا برعکس هرچه بیشتر علاقمند میشه. البته شاخه هایی مثل ریاضی به قوّت کشورهای آسیایی و خاورمیانه نیست و با اینحال در حدّ و اندازه ی خودش هست. نکته ی مهمش اینه که جــُربزه و استعداد کودک نقش مهمی داره در ادامه ی تحصیل دادن یا عاطل و باطل کردن عمرشون که این دیگه امری است فراگیر و نقش خانواده در این امر بسیار مهمه.

خوب بهتره تا از درازنویسی ام پشیمونتون نکرده ام برم که انگار خیلی حرف زدم. ایکاش که فرصتی میشد تا کودکی ها و دوران تحصیل خودمان را اینبار به روش اینان سپری میکردیم. ایکاش فرصتی میشد تا میتونستیم ارزش انسان بودنمان؛ ارزش دل و عشق و احساسمان را، ارزش بودنمان را اینبار با دست خودمان نقش میزدیم و به جای «زنده مانی» عمرمان را «زندگی» می کردیم. اینجاست که باید گفت: ایکاش که مثل همه ی عمر دیر نرسیده باشیم.
موفق و پیروز باشید و بدورد..... ارادتمند حمید از دیار نجف آباد میزوری ولایت استکبار جهانی

مریم گفت...

سان شاین عزیز
ممنونم از تلفنت. واقعا شادم کردی. اصلا می دونی چیه؟ من هر وقت صدای تورو می شتونم به طرز عجیب و غریبی شارژ می شم. مرسییی.

رینا نازنین
درسته..بچه ها خیلی درسهای اضافه دارند تو راهنمایی و دبیرستان. حالا بگو بعدا یکی بتونه دو تا جمله عربی حرف بزنه اگه بره یه کشور عربی! مطمئن باش هیچ کس نمی تونه.

چنگ عزیز
البته این عربی دوست داشتنی نیست زیاد خودتو ناراحت نکن. اصلا آموزش زبانهای خارجی که تو نظام آموزشی ما واقعا جای سوال داره. هیچ بچه ای با انگلیسی و عربی که تو مدرسه می خونه نمی تونه چهارتا جمله کاربردی بگه یه وقت رفت یه کشور عرب زبون یا انگلیسی زبون بتونه گلیم خودشو از آب بکشه.

درباره من

Fort McMurray, Alberta, Canada
آن‌ها که مرا می‌شناسند، می‌دانند اگرچیزی به دلم بنشیند با دیگران تقسیمش می‌کنم. آخر در میان این همه زشتی، چه خوب است وقت بشود هر چند روزی یک بار، هر آن‌چه چنگی به دل زده است را آدم جایی بگذارد برای پیشکش...