ترم پیش قبل از اینکه کلاسها شروع بشه همه دانشجویانی که در رشته هایی درس می خوندن که آزمایشگاه داشت ملزم به گذروندن دوره یک روزه ای برای نکات ایمنی به نام WHMIS(Workplace Hazardous Material Information Systemشدند.
این یک استاندارد کانادایی ایمنی در محیط آزمایشگاه و محل کاره. یعنی قبل از اینکه ما بخواهیم پامونو تو آزمایشگاه بزاریم باید این WHMISرو پاس می کردیم. و اگه کسی بار اول نمی تونست یه بار دیگه امتحان می گرفتند.این ترم هم ایمنی در حین کار به صورت یه درس سه واحدی و مجزا برامون ارائه شده که باز هم WHMISیک قسمتشه.
کلا اینجا اگه بخوای سر کار هم بری اینکه همه نکات ایمنی در حین کار برات کاملا جا افتاده باشه خیلی مهمه . اول از همه چیز برای کسایی که تازه استخدام کردند کلاس ایمنی در حین کار میزارن و به همه جزییات هم توجه می کنندو اصلا کاری رو شروع نمی کنند مگر اینکه همه نکات ایمنی رو حسابی شیرفهم کنند.این چیزیه که من تو ایران اصلا ندیده بودم. رشته من در ایران هم آزمایشگاههای برق و کارگاه عمومی که شامل جوشکاری ؛تراشکاری و فرزکاری بود داشت ولی هرگز ما دوره ایمنی نگذروندیم. یادمه ایران دانشجو که بودم تو کارگاه فرزکاری یه دختره برای اینکه براده های فلز روی میزشو پاک کنه از دستگاه هوا استفاده کرد.در نتیجه در یک آن تمام براده ها پاشید تو صورت نفر مقابلش که میز روبرویی کار می کرد و فقط شانس آورد تو چشمش نرفت . یا یه بار من در حین کار با نوک خودکار به یک سرکابل 20 کیلوولت برقدار اشاره کردم که اگه فاصله نوک خودکارم تا سرکابل کمتر از حدود 10 سانت بود الان اون دنیا بودم. اگه اینجا بود حتما این ها بررسی میشد که چرا این دانشجو یا کارگر آموزش لازم رو ندیده یا کجای آموزش ایراد داشته که خوب متوجه نشده کار به این خطرناکی انجام داده. واقعا نمی خوام هی تعریف کنم از اینجا... مسلما اینجا نه تنها بهشت برین نیست که خیلی خیلی ایرادها هم داره .ولی واقعا چه احساسی آدم پیدا می کنه وقتی میبینه برای سلامتی و جون آدمها اهمیت قائلند؟
اینو امروز تو ذهنم بود که بنویسم شاید برای اینکه ماجراهای این قطار و هواپیماها شده یکی از اخبار عادی و روزانه مملکت ما. جون آدمها اصلا انگار مهم نیست.
۷ نظر:
ای خانوم. جان انسان که هیچ روح انسانها هم مهم نیست اینجا. من هم نمیخوام هی بد بگم از محل تولدم ولی واقعیته. آمار خودشون سال به سال افزایش افسردگی رو اعلام میکنه. که من فکر میکنم باید به عددهاشون 30-40 تا بیشتر کنیم تا به واقعیت برسیم. نمیدونم از آمار سازمان ملل در مورد معتادها و معتادین پایین 29 سال خبر دارید یا نه. نگم خوبه. کمتر متوجه دردمون میشیم.
اینجا ته اقدامی که انجام میدن اینه که کلاه ایمنی رو طبق قانون الزامی میکنن!!
خوش باشید اونجا که هر چند مسلما بهشت نیست ولی خیلی با جهنم فرق داره...
سلام مریم جان
ما هم در شرکتمان هر چند وقت یک بار صدای آژیر آتش سوزی و یا زلزله را به صدا در میارن که همه باید برن توی حیاط و به صحبتهای آقای ایمنی گوش کنند. اوایلش میگفتم که این مسخره بازیها چیه ولی الآن دیگه عادت کردم.
اره مریم جونم..داغ دلم تازه کردی...عمیقا آزارم میده
وقتی جون مردم واسه صاحب قدرت ها مهم نیست.وقتی دیدم سعد حریری..با چشمای اشک آلود رفته بود تو فرودگاه واسه دلجویی..می خواستم سرمو بکوبونم تو دیوار..نمی دونم حسودی بود حسش یا حس حقارت...اما ناراحت شدم جون ملت ما شده مزحکه و مسخره...واونی که می تونه کاری کنه فقط به حفظ موقعیت اش فکر می کنم...سرت ودرد نیارم...و بسنده کنم به آه از ته دل...
سلام مریم جان!
میشه 1 لطفی بکنی و در مورد جمله "مسلما اینجا نه تنها بهشت برین نیست که خیلی خیلی ایرادها هم داره" بیشتر توضیح بدی! میدونی من خودم نمیخوام خیلی مثبت فکر کنم! ولی تا حالا که بد نشنیدم! ولی واقعا دلم میخواد بدونم بعد از مهاجرت(ایشالا) با چه بدیهایی غیر از مشکلات مهاجرت مواجه خواهم بود! ممنونت! و موفق باشی!
سلام مریم جون .امیدوارم خوب باشی و درسها خوب پیش بره . من چطوری می تونم به اطلاعاتی که می خوام دست پیدا کنم . مثلا اینکه تو ادمونتون چه رشته ای بهتره و حقوق بالاتری داره و ووووووو .راهم رو چطوری پیدا کنم . راستی تو تافل دادی؟ مرسی
محمد رضای عزیز
پوشیدن کلاه ایمنی واجبه ولی اگه یکی کلاه نپوشه فقط همون یه نفر در خطره. ولی در مورد هواپیما می دونی یهو چند نفر در خطر قرار می گیرند؟ همش هم به سیاست بر می گرده هواپیماها خیلی قدیمین و به ایران هواپیما نمی فروشند چون موتور همشون مال جنرال موتورز آمریکاست. پالایشگاهامون قدیمی شدند و راندمانشون پایینه آمریکا تجهیزات جدید به ایران نمی فروشه می دونی روزی چقدر ضرر بابت این داره ایران میده؟
RS232
تو کارهای فنی واقعا فرقشو |آدم میبینه خیلی آموزش می دهند و همه کارها رو استاندارد می کنند.
مریم جون
اگه کسی هم دلش برای مردم بسوزه کاری نمی تونه بکنه چون کار از بیخ ایراد داره.
سمیرا جون
عزیز دلم خوب معلومه که بهشت برین پیدا نمیشه.بهشت جاییه که مشکلی نباشه کانادا هم همینطوره.بعضی مشکلات به خود |آدم برمی گرده بعضیاش مال کانااست باید بگم آدم خیلی مشکلات داره سخته بشه کار مناسب پیدا کرد؛ آب و هوا و محیط و همه چیز برای آدم غریبه است؛ مشکل زبان اصلا تموم شدنی نیست ؛ سیستم درمانی کانادا واقعا تعریفی نداره ، و خیلی چیزهای دیگه.
خورشید جان
یه سایتی هست که حقوق همه مشاغل توش هست بگردی پیداش می کنی. اگه تونست پیداش کنم میزارم.انتخاب رشته یه کمی سخته(اگه می خوای درس بخونی)و آدم همش شک داره که انتخابش درسته یا نه. من آیلتس داشتم از ایران
اکثر ما تو هرم مازلو داریم از کفش هم میفتیم پایین اونوقت شما حرف از ایمنی و جزییات و این جور چیزا میزنی.یه سر بیا بازار تهران ببین اگه خدای نکرده یه زلزله ی کوچیک بیاد چجوری برق و گاز و آوار اینهمه مردم رو تو یه لحظه نابود میکنه.هیچ کی به فکر نیست.
ارسال یک نظر