دلم از موندن در پشت کیبورد گرفته! انگار نوشتن داره از یادمون میره کم کم...شعری که دوست داشتم رو دستی نوشتم- گرچه ریز نوشتم همه شعر جا نشد- آخر شعر (که من خیلی دوست داشتم) این بود:
ای بهار ای بهار افسونگر
من سراپا خیال او شده ام
در جنون تو رفته ام از خویش
شعر و فریاد و آرزو شده ام
۱۵ نظر:
ای جان مریم خانم
میشه به اون دلتون بگید بی زحمت بیشتر از کیبورد خسته بشه. آخه هم شعرتون ما رو برد به اون دور دورا... و یادی کردیم از روزهای جوانی و آخرین معشوق رویایی مان !!! چیه؟ چرا اینطوری نگاه میکنی؟ مگه ما دهاتی ها دل نداشتیم؟... بیخیال میگفتم:
این عکسهاتون هم که یکی از یکی دیگه محشرتر بودند. واقعاً چه ظرافتی؟ چه دقتی و بهتره بگم با چه عشق و حوصله ای اینهمه ظرافت و زیبایی شکل گرفته اند!!؟ در ورای ذهن من، عشق همیشه عرفانی و ابدی و پیچیده و معجونی دست نیافتنی تعبییر شده که باید فقط شیخ صنعان وار دین و آبرو را بخاطر آن به باد داد و مجنون وار از عشق لیلی دیوانه ی بیابانها شد...
درحالیکه در همین مجسمه ها، می توان عشق تراشکار را کاملاً دید؛ که به خلق زیبایی منتهی شده؛ ولی زیبایی که عمری کوتاه و گـُل وار دارد و با دمیدن خورشید بهاری؛ به ابدیت پیوسته باشند. مهم معنی جدید عشق و به نمود پیوستن آن است و بس. مهم زنده بودن عشق و خواهش است و آنچه که به دل مــی نـشـیـنــه. کاری که مطلوبمان است و دلخواسته ها رو، ولو دست نیافتنی، درونمان زنده و جاودان میکند.
ووی من چرا افتادم به وراجی و نمیرم پــــی کـــارم!؟ بهرحال دستتون خسته نباشند که بعد از نود و بوقی، تونست خودکار رو بچرخونه. من یکی که اگه دستخطم رو بذار توی آفتاب، راه میفته.
درود و دوصد بدرود.... ارادتمند حمید
چه عکس های قشنگیه مریم جون . بنفه؟
شعر زیبایی بود . معلومه دلت گرفته.راستی خوش خطی ها!!!!
Salam dokhtar amoo
fekr konam in mojasameha ba ghaleb zadan!
آقا حمید عزیز
واله چی بگم ! خیلی قشنگ نوشته بودید.. هم وقتی از معشوق رویایی نوشتید هم تعریف ساده عشق از انجام آنچه "دلخواسته مان است" ... ولی جدا حیفه با گرم شدن هوا این عشق.. ببخشید این مجسمه ها آب بشن...
رز نازنین
نه عزیزم این مجسمه های یخی تو کالجمونه (فورت مک موری).. نه زیاد خوش خط نیستم ولی از بس با کامپیوتر فقط نوشتیم داره نوشتن (مخصوصا فارسی) یادمون میره.
چطوری پسر عموی عزیز
درست نمی دونم! ولی کلی وقته میبینم که چند نفر روی اینا کار می کنند. اره برقی و اینا هم داشتند. راستش هفته قبل تازه دیدم اهههه!! چه چیزایی اینا درست کردند! قبلش دقت نکرده بودم دارند چکار می کنند.
مریم جان ایده خیلی جالبیه که با خط خودت بنویسی ولی یه کمی درشت تر بنویس تورو خدا، من که چشم نتونست ببینه!از عکسایی که گذاشتی حظّ بصری کردم :*
ممنون
خیلی جالبه واقعا ایده دستخط.حیف من خطم بده ;(
maryam jan che shere ghashangi! che khate khoshi!
axa ham mareke bood.
baz ham az in kara bokon.
رسیدن به خیر:) چه کالج با صفائی! ممنون از شعر زیبات و عکس ها
شیرین جان
:) من با خط معمولی (یه ذره فکر کنم کلا ریز می نویسم) نوشتم وقتی اسکن کردم گذاشتم دیدم شده مورچه! دفعه دیگه بزرگتر می نویسم.
غزلک آی غزلک
خواهش :) تو حالا خطتو بزار ما باید بگیم بده یا خوبه!
آوا جان
سلااام و احوالات؟ وروجک خوبه؟ درسها خوب پیش میره؟
نسیم جون
نگو با صفا تو رو خدا! اینجا که همه چیز یخ زده است! همین امروز همچه برفی اومد که فکر کنم مجسمه ها همشون رفتند زیر برف:))
Rasty dokhtar amoo
chy shod keh deletoon gomrah shod? doosteh bad hatman? Regards
Reza-BC
هی هی اژ رفیق ناباب داداش!
پس کی آپ میکنی دوستم؟؟
شیرین جونم
فدات شم عزیزم.. چند بار اومدم و این کلمه " دوست" رو نگاه کردم :) خل شدم به نظرت؟:))
ارسال یک نظر