روبوت

این روزها هرچی فکر می کنم می بینم از هر احساسی خالی شده ام. نه چیزی مرا به هیجان می آورد و نه چیزی متاثر؛خوشحال یا ناراحتم می کند. نوشتنم هم نمی آید. شما از یک روبوت چه توقعی دارید؟ اگر دستگاهی که می توانست احساس را بسنجد بهم وصل می کردند الان مطمئنا یک خط صااااااااف صاف رو نمایش می داد. انگار نشسته ام و دارم زندگی بقیه را بدون هیچ احساسی تماشا می کنم . نکنه مرده ام خودم نفهمیدم؟ شاید این جور دلم می خواهد گذر زمان رو منتفی کنم و بگویم بزار این زمین هرچی دلش می خوادهی به دور خورشید بچرخد و بچرخد من که فعلا بیرون گود نشسته ام.