یادگار: از مکزیک1

۱۳۸۸ اسفند ۴, سه‌شنبه

از مکزیک1

شنبه با چند ساعت پرواز از یک جای یخ زده یهو پرت شدیم به یک دنیای گرم و آفتابی و شنهای داغ کنار ساحل:) عکس های زیر رو امروز گرفتم. حیف که سرعت اینترنت اینجا خیلی خوب نیست و نمی تونم عکسها رو بزارم(مطمئن هم نیستم عکسها تو ایران باز شن) هفته دیگه برگشتم خونه هم مفصل تعریف می کنم و هم یه فکری باید برای عکس گذاشتن بکنم.

۱۱ نظر:

مریم گفت...: wowow
مریم جونم..من عکس هات و یه خط در میون می بینم.
حتما بعد از اون همه سرما بهت کلی می چسبه; ۴ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۲۰:۳۷
محمد گفت...: پس رفتی مکزیک! خوش بگذره.)
سوغاتی یادت نره.)); ۴ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۲۱:۱۳
ناشناس گفت...: Hi Mrayam khanooom

Khosh begzaronid, va ishala be salamti residid khooneh baramon tarif konin; ۴ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۲۲:۰۹
لاله گفت...: اینطور که از عکسها پیداست هوا که عالیه و ساحلش هم فوق العاده زیباست، امیدوارم حسابی بهتون خوش بگذره و از تعطیلات و سفرتون لذت ببرید.; ۵ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۱۱:۵۴
شب از خورشید شب مهاجر گفت...: به به سفر به سلامت چه آب و هوایی مریم جان.بعد اونهمه اصطلاحات درسی و امتحان چه چای خوبی برای استراحت انتخاب کردین.خوش باشین و منتظر خبرای دیگه هستیم; ۵ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۱۹:۴۹
امیر حسین گفت...: ایول ... یکهو همه چیز عوض شد واقعا; ۶ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۲۲:۲۷
sunshine1276 گفت...: سلام مریم جان
مکزیک خوش بگذره
حتما از طرف من با یکی دو تا مکزیکی دوئل کن .
چند سوال:
حتما به وبلاگ من راجع به کانادا مکزیک سر بزن چند تا سوال دارم ببینم بعد از این سفر میتونید جواب بدید یا نه ؟
ایشالا بهتون خیلی خوش بگذره ما رم تو حرم کنار ضریح دعا کنین هههههه.... شوخی کردم
رضا; ۷ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۱:۱۱
mojdeh گفت...: سلام مریم جون
امیدوارم بهتون خیلی خیلی خوش بگذره; ۷ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۱۱:۵۱
ناشناس گفت...: مریم جان حسابی خوش بگذره با خانواده ..همه چیز رو بگو برامون.با تور رفتین؟؟ یا هتل ... را اونجا گرفتین.قیمت تاکسی و خوراکی ...چه طوره؟چه زبانی صحبت می کنن.؟از رستوران ..غذا های خوبش ..همه چیز رو بگو.خلاصه که ما منتظریم.مفصل مفصل.حتما بچه ها حسابی بهشون خوش گذشته نه؟; ۷ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۱۹:۳۲
محمدرضا گفت...: خوش بگذره ... پس اون موعدی که گفته بودی رسید و رفتید مکزیک
تنوع جالبی باید باشه از سرما به گرما!
عکسها همه دیده میشن...لااقل من که میبینم; ۷ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۲۳:۲۲
مریم گفت...: مریم نازنین
عکسها رو نمی بینی؟ می دونم رپید شیر فیلتره.. فور شیر خوبه برای عکس گذاشتن؟

محمد عزیز
سوغاتی؟ منظورت تکیلاست؟

ناشناس
حتما باید مفصل تعریف کنم . کلی عکس دارم که بزارم:)

لاله عزیز
مرسی. لطف دارین. جای شما رو که حسابی خالی کردیم:)

شب عزیز
آره بعد از اونهمه سرما و امتحان مسافرت خیییییلی چسبید. جای شما و خورشید نازنین خالی:)

امیر حسین عزیز
از مدار شصت درجه پریدیم به مدار صفر:)

رضا عزیز
خیلی با مزه بود اون پست مکزیکیتون:) ما که دخیل بستیم به حرم ..هر چی خدا بخواد.

مژده جون
مرسی قربان شما لطف دارین.

ناشناس
حتما مفصل می نویسم. خیلی چیزا و عکسهای جالب دارم.

محمدرضا عزیز
نمی دونم چرا بعضی ها عکسها رو نمیبینند.; ۸ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۱۹:۲۳

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)

کتابی که الان دارم می خونم

"جمعه های بارانی"

ناهید کبیری

آنها فکر می کردند همه کسانی که به خارج می روند و در کشورهای متمدن زندگی می کنند؛ الزاما روشنفکر و انسان و باشعور هستند! و حالا به این نتیجه رسیده اند که مرزها؛ تنها جنگ و پرچم می آفرینند نه انسان. انسان شدن به مرزو پرچم و جغرافیا و خاک ارتباطی ندارد. انسان شدن قلبی می خواهد به لطافت اطلسی هایی که در باغچه ی شب عید باز می شود و غیرتی که با عرق هزار رنج برای یک کف دست نان تازه به دست می آید و خیلی چیزهای دیگر...

"پاسخهای پائولو کوئیلو در مورد کتاب زهیر"

درست در زمانی که در زندگی ما همه چیز برنامه ریزی و سازماندهی شده به نظر می رسد؛ خطر همانجاست! چرا که چیزی که برنامه ریزی و نظم می خوانند در واقع داستانی است که برای ما گفته اند و نمی تواند به خودی خود دوام داشته باشد.

"فصل گمشده"

نویسنده: فریده خردمند

آدم بزرگها را به دلیل کودکی هاشان دوست دارم. یعنی کودکی های آدم بزرگها. نگاهشان که می کنم؛ رفتارها را که می بینم؛ کنجکاو دانستن کودکی هاشان می شوم.. کشف کودکی و کشف دوباره آنها.. همه آن آدم بزرگ ها که کنارمان زندگی می کردند و ما از آنها فاصله می گرفتیم تا دنیایی دیگر برای خودمان بسازیم.پنهان کاری و دنیای جدا از آنها؛ لذت و خوشی کودکانه مارا دو چندان می کرد.. و حالا در فصول غوطه می زنیم و دلمان برای آن روزها تنگ می شود. دلتنگ بوی صمیمی شب های تابستان. خیابانی با ردیف درختهای چنار و همسایه های آشنا.. حوض کوچک آبی رنگ که بعد از ظهرهای داغ در آن آب تنی می کردیم و فریاد عاصی بزرگتر ها برای دقایقی سکوت و آرامش..

"پیراهن آبی"

نویسنده: ناهید کبیری

این کتاب هم مجموعه داستان است و پاراگراف زیراز داستان" رستوران " که نامه های مهاجری به آمریکاست به دوستش سیمین در ایران و در آن دغدغه هایش را بیان می کند:

"از غربت پرسیده بودی.. چه بگویم؟ چگویه بگویم که چه غروبها...چه شبها... چه ابرها ... و چه بغضهایی دارد.. بغض هایی که آدم را گاه و بی گاه بی بهانه و با بهانه به گریه می اندازد. از خودت سوال می کنی وطن من کجاست؟ و آنوقت؛ از تاریک ترین دلتنگی ها در مثلا روشن ترین لحظاتش هم رهایی نداری.. با خودم می گویم روزی که برگردم ؛ آیا وطن من خواهد توانست به اندازه یک مشت ؛ تنها یک مشت از خاکش که بوی همه عشقهای گمشده دنیا را می دهد ؛ به من آرامش و خوشبختی بدهد؟ سیمین جان! تو که آنجایی؛ تو که بهارها روی سبزه هایش می نشینی و به کوه البرزش تکیه می زنی ؛ زیر بارانش خیس می شوی ؛ نانش را می خوری و ملافه هایت را در آفتابش خشک می کنی؛ سلام مرا هم .. سیمین جان سلام مرا هم به آن آب و خاک و آفتاب برسان! به او بگو حالا از این سوی دنیا می فهمم که ما چه انسانهای قانع و معصومی بودیم و تو قدرمان را ندانستی! بگو چه آسان می توانستیم خوشبختی را اگر به دستمان می دادی ؛ مثل یک تکه نان بربری داغ با اشتها گاز بزنیم.. خوشبختی مگر چه بود"

جمله های کتاب قبلی را می گذارم باشد! نمی دانم همه کسانی که اینجا می آیند آن را دیده اند یانه..شاید مجبور باشم مثل راننده اتوبوسها داد بکشم نبوووووود؟؟؟

"سهم من کو"

نویسنده: فاطمه رحمتی

داستان زنی است "کوپن" به دست که به دنبال پیدا کردن سهمیه کوپنش همه جا را زیر پا می گذارد. داستان کنایه از تلاش زنان در بدست آوردن حقوق اجتماعیشان است:

"شما به من گفتید مادر باش؛ خواهر باش؛ همسر باش در عصری که من اینقدر پیشرفت کرده ام؛ راحت رودست خوردم. حالا شما بگویید تک رو کیست؟ من یا شما؟ کی خودخواه است؟ من یا شما؟"

"جایی اسمی از من نیست . می خواستم با شما دستم توی یک کاسه باشد. اما اتحاد شما هم مثل همرنگی تان آبکی بود.یک دل داشتم اندازه دریا. می خواستم تا ته خط با شما باشم. اما مرا جا گذاشتید. یک روزی به خود آمدم دیدم آنقدر عقبم که ته صف شما هستم. همه رفته اند و اثری از من نمانده؛ حالا سرگردان دور از زمان و مکان دنبال کوپن 259 می گردم.."

۱۳۸۸ اسفند ۴, سه‌شنبه

از مکزیک1

۱۱ نظر:

درباره من