قبلها هر چی می نوشتم بی برو برگرد پابلیش می کردم؛ همون موقع و اغلب بدون ویرایش! الان فرق کرده ام... این پست چهارمین نوشته نصفه نیمه است که بعد از پست منتشر شده قبلی نوشته ام و دلم نخواسته بوده(عجب فعلی! ) منتشرش کنم.ای داد بی داد که اینجا هم شد جای نامه های به هیچکس! امروز این آهنگ همایون شجریان را خیلی دوست داشتم.
* عنوان پست را اول نوشتم: نه چشم دل به سویی؛ نه باده در سبویی؛ که تر کنم گلویی... الان یهو دلم خواست عوضش کنم: "به یاد آشنا من"
** وقتی چیزی اینجا می نویسم و در اون یکی وبلاگ کپی اش نمی کنم احساس گناه می کنم! تو بگو احساس گناه نکن با این نوشتنت...
نه بسته ام به کس دل
نه بسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج
چو تخته پاره بر موج
رها رها رها من
ز من هر آن که او دور
چو دل به سينه نزديک
به من هر آنکه نزديک
از او جدا جدا من
نه چشم دل به سويي
نه باده در سبويي
که تر کنم گلويي
به ياد آشنا من
ستاره ها نهفته
در آسمان ابري
دلم گرفته اي دوست
هواي گريه با من
هواي گريه با من
ز من هر آن که او دور
چو دل به سينه نزديک
به من هر آنکه نزديک
از او جدا جدا من
نه چشم دل به سويي
نه باده در سبويي
که تر کنم گلويي
به ياد آشنا من
ستاره ها نهفته
در آسمان ابري
دلم گرفته اي دوست
هواي گريه با من
هواي گريه با من
۶ نظر:
سلامممممممممممممممممم
چک برگشتی میدونی چیه؟!!!
بابا ول کن اینا چیه گوش میدی تو این بهار دل انگیز آدم غم دنیا میاد تو دلش
:)
البته مخلص استاد شجریان هم هستیم ولی ... تو فصل بهار یکم تغییر ذائقه بد نیست
خلاصه نبینیم دوستمون پکر باشه
:)
سلام مریم جون
شاید اگر بگم درکت می کنم بگی جای تو نیستم .ولی باور کن من می فهمم چی می گی . غربت خیلی تحملش سخته بخصوص وقتی اون چیزایی که می خوای رو به دست نمی آری.ولی مقاوم باش و راسخ. نباید در مقابلش قد خم کنی .با توجه به روحیاتی که من از نوشته هات دستم اومده آدم قوی هستی مطمئن باش موفق می شی.من همیشه می گم سیستم کانادا مثل یه ریل می مونه ،یه خورده زحمت می خواد که تو این ریله بیفتی ولی وقتی افتادی دیگه لازم نیست تو زحمت بکشی خودبخود با بقیه حرکت می کنی . امیدوارم موقعیتی پیش بیاد بتونم زیارتتون کنم. باز هم می گم نوشته هاتون قشنگه و معلومه با تمام وجودتون می نویسید . ممنون که مارو هم سهیم می کنید. براتون آرزوی موفقیت روزافزون دارم
فرزان عزیز دوست خوبم
چک برگشتی تو مایه های کشتی غرق شده و ایناست مگه نه؟:))
خوب میشم.. الانم بهترم.. دیشب که اونو نوشتم یه کمی بیقرار بودم. الان بهترم.
مها جان
چقدر کامنتتون پر انرژی بود. تو رو خدا زیاد اینجا برام بنویس. من لازم دارم یکی مثل شما پیشم باشه. امیدوارم قوی باشم. قربانت
من به این میگم رویای اردی بهشت ...
امیر حسین جان
دیگه حساب روز و ماه از دستمون در رفته! الان مگه اردیبهشته؟
ارسال یک نظر